Համո Սարյան
Ժայռից մասուր է կաթում
Ժայռից մասուր է կաթում,
Կարմիր սարսուռ է կաթում,
Ձորում մշուշ է:
Առուն մասուր է տանում,
Կարմիր սարսուռ է տանում,
Ի~նչ էլ աշխույժ է:
Առուն բարի է այնպես,
Հասկանալի է այնպես,
Այնպես անուշ է:
Նա երկնչում է քարից,
Բայց երբ թռչում է քարից,
Ահռելի ուժ է:
Առուն ինչպե՞ս կլռի,
Սերս եկել է ջրի,
Ձեռքինը կուժ է:
Առուն մասուր է տանում,
Կարմիր սարսուռ է տանում,
Աշունըէ, ուշ է:
ԿՈՄԻՏԱՍ
Համո Սահյան «Վշտացել եմ ամեն ինչից»
Ախ, հրճվել եմ ամեն ինչով,
Վշտացել եմ ամեն ինչից,
Ներշնչվել եմ ամեն ինչով,
Կշտացել եմ ամեն ինչից:
Խափանվել եմ ամեն ինչից,
Կաշառվել եմ ամեն ինչով,
Պաշտպանվել եմ ամեն ինչից,
Պաշարվել եմ ամեն ինչով:
Ինձ խաբել են ամեն ինչում,
Խուսափել եմ ամեն ինչից,
Շտապել եմ ամեն ինչում,
Ուշացել եմ ամեն ինչից:
ԱՇՈՒՆ
Աշուն տատիկն է եկել
Շատ մրգեր է նա բերել:
Ուժակորույս արևից ամպերը չեն վախենում:
Նաներին արևը տաք նռան հատիկ է թվում:
ԽՆՁՈՐ
Խնձորի պես անուշ աղջիկ եմ ,
Նուշի պես սիրուն աչքեր ունեմ ,
Ձյունի պես քնքուշ եմ ,
Ոսկի , հմուտ ձեռքեր ունեմ ,
Րոպեական ձեզ հմայում եմ:
ՁՄԵՌ
Ձմեռը եկել իմ դուռը է ծեծում
Ու չի էլ հարցնում՝ սպասու՞մ եմ թե՞ չէ,
Ներկում է մազերս թել-թել սպիտակ,
Ու չի էլ հարցնում՝ ուզում եմ, թե՞ չէ :
Ձմեռն է եկել ,իմ դուռն է ծեծում
Ու ես չգիտեմ ՝ ինչ ասեմ նրան,
Ասեմ՝ բարո՞վ ես եկել ,ի՛մ ձմեռ ,
Թե՞ շուտ ես եկել,չէի սպասում;
Ահա ձմեռը մտավ ներս ,
Իր հետ բերեց ձյունահողմ օրեր,
Բերեց նաև մի շարք տոներ ,
Ու բազուն այլ նվերներ:
Նա բերեց ձյունաթույր մի ներկ,
Որով ներկից մի ամբողջ աշխար.
Որտեղի՞ց գտավ նա այդքան ներկեր ,
Որ բավարարեց մի արար աշխարհ:
ՀԱՅՈՑ ՏԱՌԵՐԸ
Հայո՛ց տառեր,
Հրա՛շք տառեր,
Քեզանով ենք միշտ,
Կարդում,գրում
Շա՜տ-շատ գրքեր,
Դառնում գիտուն: